Negatief naar positief; de kracht van optimisme.
Negatief naar positief; de kracht van optimisme.
Ik zal bij mezelf beginnen; de kracht van positief en optimistisch leven, is een weg; dat je bestaan in geuren en kleuren kan invullen.
Iedere gebeurtenis heeft wel iets positiefs, deze leren erkennen en beleven tot in de ziel is een kracht dat maar weinig mensen kunnen uiten en laat staat; beïnvloeden.
Positief zijn, ansicht is alleen maar waardevol als er negativiteit aan vast hangt; zonder, negativiteit, geen positiviteit.
Ik weet dat ik wel, gedurende lang, sinds mijn schizofrenie dat ik een positieve jonge man en optimistisch ingesteld was, door eigen toe doen. ‘’Quote; Het is Moeder Natuur, dat dit in ons losmaakt, opwekt. Wij kunnen echter, beter gewoon de regie in eigen hand houden. We are the masters.’’
Echter dit heb ik niet bewust bij mezelf gedaan maar ik vond het een waardevol bestaan waar ik tevens dus ook, waarde aan ontleende uit mezelf. Omdat ik dat wilde.
Het is de moeite waard, maar zoals ik hierboven vertel, kan ik moeilijk de vinger op de zere plek leggen, hoe ik dit deed. De rode draad ontbreekt.
Kijk, wij mensen; tegenwoordig, zijn zo veilig, vermaakt en gezond/gelukkig dat externe factoren onze wereld maakt en schaad, bind of ontbind. Wij voelen geen ‘’drang’’ dat je als bang-zijn of een andere emotie kan noemen. Er is geen reëel gevaar, dus onze hersenen zijn NOG niet geprogrammeerd tot deze de huidige nieuwewereld ivb met technologie en generatie kloven.
Ik denk ook daarmee gezegd te hebben dat ‘’dit positieve leven’’, ons opgedrongen word als een vis in het water. Wij hebben genoegen, voldaan bestaan en iedereen is lief, aardig. We hebben onze pret pet, regelmatig op.
Ik weet echter niet, of dit zal blijven. Ik had een gedachte; dat ik dit typ, net en dat houd in dat misschien, omdat wij deze technologische revolutie en generatie kloof dusdanig makkelijk en vertrouwd kunnen beleven, dat onze ouders, voorouders minder (zo) ‘’Goed’’ hadden.
Ik denk ondanks onze ouders, zelfs verder terug dat het leven zo anders was en de variatie heel klein was dat mensen uit ons verleden niet zo ingesteld waren waar wij dat wel zijn. ‘’Genetisch afwijkend, omdat het in de kinder-voeten, begin van ontstaan, moet buigen naar nieuw- bestaan, tussen onze oren’’.
Ik bedoel; het verschil tussen mensen als ik, nieuwetijdskinderen en onze opa en oma en verder.. is gewoon ongekend, asociaal groot. De hersenen zijn niet geprogrammeerd erop en daarmee denk ik; dat wij opgedrongen, dwangmatig; postief, makkelijk, high en blij leven..
Maar verder over op positiviteit, zoals ik boven noem klinkt het mee als een aandoening dan als een ‘’leuk, fijn’’ bestaan. Het is echter, dat wat blijft.. is de waarde en betekenis dat je JA.. er zelf aan vast hangt.
Er is geen overwinning, zonder strijd. Ik ben blij dat ik mezelf beloond en geprezen op deze manier heb op optimisme, positieviteit maar wat mij bang maakt is hoe andere dat doen.
Het zou toch een gek wereldje zijn als iedereen, zich goed voelt en leeft als rijkman, vrouw en zij allemaal gelukkig zijn, blij, positief maar er eigenlijk geen ‘’bestaansrecht’’ uit halen; trek het. De geest beïnvloeden en jezelf aanrekenen, voelen en wakker, bang of goed doen is belangrijk.
Side-note
De wereld staat op het punt van de 3e wereld oorlog.. Maar nu snap ik het, dat natuur.. Universum,, Goden/Godinnen ons misschien geeneens kennen, maar dat is dus door onze ‘succes’.. slachtoffer van je eigen succes. Alleen het is geen oplossing, ik kan me dat niet voorstellen in realistische zin.
Je moet het opeisen, zoeken.. weten wat je wilt, je zinnen erop zetten en het mooie er uithalen.. Ik zit hier met een laptop.
Weten wat je wilt, is het. Daar zijn wij niet opuitgerust, maar Uw geesten, wel.
Logisch? Als 1 knopje, dat met nanoseconde gebeurt je leven kan afbreken.. zo is het gewoon. Gamen en iets fouts doen? Dat is een verlies, dat kan voelen alsof iemand dood gaat. Voor kinderen.
Mijn mensen, hebben simpelweg hulp nodig.