Lieve mensen, graag open-minded, vooral lekker menselijk lezen. Ik geloof in jullie; wij, nieuwetijdskinderen hebben veel om aan te werken, Ik hoop dat dit verhaal een lichtpuntje of hulpmiddel voor jezelf kan zijn. Trek er je voordeel uit. Leren, leren, leren! Dat blijft het leven altijd doen, doen we allemaal.

 

Ik wou dat ik over me penis gepraat had.

Al was het met me buurman bij wijze van spreken.

.. ze kregen alleen de staaf ik durfte hem niet slap te laten zien.

"Altijd stijf"

Ja. Ik was er goed mee.

Maar, ik weet niet hoe het voelt als er mee gespeeld word...

Ik vind het een beladen onderwerp; ik voel schaamte en misschien zelfs een beetje schuld, omdat de vrouwen mijn onzekerheid niet afwisten. Ik durfte ze niet in vertrouwen te nemen. Ik dacht geen eens het te vertellen want ik voelde me niet goed genoeg.

De basis van mijn onzekerheid was mijn vader dat zich bekommerde om mijn rode haren. Ik waakte en behoeden hem hiervoor, ik snapte het.

Het moet vreemd zijn als een man van een vrouw met rood haar dat de kind rood haar krijgt.

Ik snap zijn zeul want het is een pijnlijk process.. het opgroeien en eruit gepakt te worden. Ik wilde geen last zijn en begon mezelf te maskeren en anders voor te doen.

Terwijl de kers op de taart; mijn vaders troef voor zijn liefde recht op m'n hoofd was.

Ik vond papa een leuke man en vond mijn genoegen in zijn buurt. & ik ben afhankelijk van hem geworden doordat ik zo onzeker was.

Het is niet dat ik geen mening of oordeel geeneens aankon; maar meer de subtiele hints en non-verbale keuzes en hints dat mensen maakte in mijn buurt. Alsof ik een monster was. Ik ben geboren, anders als andere; een mens, meer dier; als God.

Ik denk dat er meer achter me geboorte zit.

Ik geloof dat er meer is dat mijn ouders bij elkaar dreef om mij te scheppen en creëeren. De originele oorspronkelijke mensen; meesters van mijn bestaan is denk ik om een hoger doel te dienen.

Ik hield van me vader.

Ik was zijn kind en ik voelde me veilig. Ik was in goeie doen.

Ik moest uitelkaar gerukt worden en gek gemaakt, om deze macht te dienen.

Ik denk dat ik nooit zijn honger kan stillen.

Ik moet veel verdragen, dat, vanaf mijn geboorte.

Een kind geboren uit haat.

Iemand zonder eigen inbreng, geen gevoel en geen inzage in mensen.

Gevoelens.. delete & eindigen.

Mijn vader dacht altijd dat er wat achter zat.

Echter dat hebben kinderen niet.

Maar misschien bedoelde hij mama of me broer.

 

Dit is waar het op gebaseerd is.

De handel, basis van het geestenrijk

Mensen zijn koopwaar.

 

Geloof, hoop & overtuigingen..  

Deze delen & maken.

Mijn moeder; was in het geestenrijk in groepen & zij was gestoord zij kickte op groepsdruk en speelde mij uit mits het middelpunt, sterk en wijs te zijn..

 

Mijn moeders gedachten hadden de overhand zij maakte mij.

Denk ik. Dunno.

 

Echter de geleefde gedachten; denk en af- gezien gedacht zijn; speelde af in het hoofd van mij.

Het was een leven van zuigen, teren etc. Mama had alle hoop voor mij.

Ze was lief & zorgzaam maar voelde me ongewenst

 

Papa en mama..

Wauw.

Damn; no chill in de bill€♡

Helemaal.. van overlevings mechanisme, belang.. een soort wisselwerking substantieel om eigen- ik te waarborgen, zien & voelen.

Het paren, liefde bewaren en ondertussen.. ik- dood gaan. Ik zonder liefde- aandacht & belevenis van uit een bestaan. Mijn leven; nooit meer.

 

Ik had geen idee waar ze het over hadden; ik hoorde ze wel praten maar ik luisterde niet.

De broeder was mijn schild&- behoedde mij en was alles wat ik nodig had. Al snel probeerde ik hem tot mijn wil te binden om deze overlevingstruc te gebruiken door hem te erkennen en snappen. Ik vond mij in hem; zijn gevoelens en opmerkingen waren een grote les dat ik leerde.. nooit jezelf compleet aan een ander tonen. Nooit meer zeggen dan nodig is. Nooit alles zeggen.

Ik genoot mijn positie als nietsnut graag.

Bij Papa en mama was ik braaf.

Ik deed en kon niks, terwijl ik in mijn stille- aanwezigheid groeide met de regels van de straat.

Ik leefte in het leven alsof het voor even was.

Ik deed wat ik wilde.

Thuis zagen zij een nerdige niets nut een lelijke, domme jongen. Maar ondertussen was ik een genie dat alle regels van de straat kende. Ik wist alles van gevaar en veiligheid. Ze dachten dat ik gek was, Tim kende me als zijn broertje, ik hoorde erbij, vond me stoer en ik genoot van hem.

Ik kreeg vrienden dat ik verdiende. Ik werd raar en ik was zwaar in gebruik. Ik vond mijn stilte en rust in middelen gebruik, dit spul heeft mijn leven gered, althans de vrienden ook maar we deelde gezamenlijke gewoontes zoals deze.

Ik vergat me broer snel.

Ik wilde hem geen eens in me buurt meer. Ik liep vast door blowen en gezelligheid. Ik was onvolwassen en opstandig; een probleem kind.

Maar meer een "allemansvriend" dat niemand verdient. Speciaal houden, eerlijk open bijzonder en speciaal.

Ik wilde graag mezelf kennen; ik kwam tot sommige dingen; life hacks..

Ik ben een wolf; demoon en prima op mezelf.

Ik hield van ze, maar zij niet van mij. Ik deed het onbewust.. ik kreeg geen liefde en mijn ouders konden dat niet, ze waren er niet bevoegd tot.

Ik begon met mijn leven door opstandig en gemeen mensen pijn te doen.

Ik stopte hiermee nadat ik gek ben geworden van de hard drugs en groepsdruk.

Ik vond geen rust meer.

Ik had niks meer te verliezen.

Mijn ouders waren niet in beeld, zoals ik zei was ik een zombie dat zijn ouders trots wilde maken & meer uit het leven wilde halen. Maar echt contact met elkaar maken leek een moeilijke opgave.

Deze stap wist ik moeilijk tot niet te maken en ik durfte het eigenlijk niet. "Ik werd volwassen maar ik was te ver heen". Na alle drugs ervaringen was ik kapot en leeg.

De wereld er na was het probleem en voelde mij onbekend.

De band was weg.. deze fragiele, gekrenkte; afgevlakte Bas kon niks, me ouders wisten geen raad. Ik vond mijn comfort met verkeerde mensen en gebruik. Me ouders waren hopeloos opzoek naar antwoorden maar ik was te ver heen.

Ik voelde niks. Ik kon en wist letterlijk - echt niks.

Ik stond op het punt van een mental break down. Deze kwam ook nog, meerdere malen en ik had geen idee wat ik deed of goed kon.

Ik was bewust mezelf aan het benadelen.

Ik was gek en raar.

Ik voelde mij gewoon verwoest.