Het Universum

Een onderwerp dat tot op heden een vraagstuk is dat vele van ons over boeien. Sommige geloven erin als een reuze-entiteit dat alles invult en beleefd voor- na dat het gebeurd is of als reden van gebeurtenissen dat plaatsvinden; als in geloven.

Zijn wij dan één van de vele planeten met leven. Ik ben psychosegevoelig, mijn stem praat wel eens over kwantumcomplexe dimensies en simulaties dat oneindig kunnen uitrekenen.

Dat betekend, dat tevens de uitkomsten betreft de dimensie waar je in zit (doordat het oneindig is) altijd, de uitkomst kan bieden dat goed of slecht voor de persoon is, enkel dus de meest verassende wendingen kan nemen als het ware. Dit noem je: ‘’cadeautjes’’.

Dit laatste, geloof ik is het antwoord. Mijn vraag voornamelijk is, heeft het een begin of eind. Of is het net als in World of Warcraft de hobby van een grootsmacht, slim en betrokken bij zijn ‘’game’’ is.

Het is moeilijk te bevatten en over te vertellen maar toch een puntje om over na te denken. Misschien is zijn doel wel; om ons te laten ‘’afvragen, nadenken’’ hierover. Als een lesje dat wij leerzame, sociale, fantasierijke mensen zijn en niet alles hoeven te weten en begrijpen om tot onszelf te komen.

Voorbij het fysieke, weten, denken gaan. Mijn moeder zei altijd; ‘’niks menselijks is me vreemd’’, ik vind het mooi en ben dol op haar, mijn moeder.. Prachtige vrouw. Lief.

Echter: ‘’is er iets buiten?’’ dat boeit mij, heel erg. (ik vraag het me af).

Als je kijkt naar hoever we zijn met bv harde schijven kunnen we enorm veel data in één opslaan. Laat staan, mits de enorme omvang van het Universum, zover wij weten hetzelfde is als een databank om deze uitkomsten te berekenen.

Zou het leren? Ontwikkeld, word het slimmer? Ik denk dat het ‘’behoed’’ en ‘’broed’’. Zou het een organisme zijn? Een levend wezen… entiteit, als een God, zover wij deze uitdrukken. Ik denk zomaar dat beide kan.

Het universum is ons sterrenstelsel, maar bovenal onze lieve-Aarde. Wij zijn een planeet als geen ander, we wonen hier en doen alles, zoveel, zoveel.. Echter er is nooit een teken van buitenaards leven geweest.

Door bovenstaande gok ik zomaar; dat deze planeten, sterren en alles wat er te vinden valt, zowel in onze sterrenstelsel erbuiten enzovoort er misschien is om logica uit verbanden te trekken en ja.. dus dat het een soort schaakspel is in wie en wat er plaats vind met als hoofdonderwerp wat er gebeurd op aarde. 

Tijd en ruimte, gaan me gedachte heen.. Ik heb eens een stem ervaren dat vertelde hier buiten te staan. Deze stem liet het weten alsof je er in en uit gezet kan worden.

Mijn antwoord is denk ik; het wilt ons zien leven met de pieken van hoogten, en dat je het liefst daarin blijft.. dat je leeft, naar je eigen verwachtingen, goed doet en geen stress, druk en spanning ervaart vooral een ‘’nuttig’’ leven hebt gehad waar je positief op terug kan kijken.

We zijn er voor even, je leeft, dan heb je dat stuk in het midden. Hier in jezelf helpen, je laten helpen en mensen dat je accepteren en behandelen naar je waarde is van essentieel belang. 

 

Oke, ‘’hoofdzakelijk’’ wat er gebeurd, is gebeurd.

Jou leven staat gegreven in de sterren en planeten.

Op al dat ademt & beweegt, al dat leeft; gaat dood, er is een plekje voor allen.

 

Bovenstaande, is wat wij als het universum noemen.

Het is de oorspronkelijk bewoner van al dat uit duisternis, gevolgd is naar licht.

Daar waar licht is, is duisternis.

 

Wij mensen bestaan. Wij lopen als je er ironisch naar kijkt, gewoon rond in het universum. (zo nu voel je je klein he)

Het hele gegeven van leven, is een cadeautje van Moeder natuur.

 

De duisternis is er den wat wij eren in het bestaan van licht ter flexen van de mensen dat wij zijn. (=flexen, pauwen is betekenisvol en waardevol leven)

 

Het universum is heer en meester. Ik hou ervan.