Het punt is; sommige mensen vinden het leuk gedomineerd te worden en voelen zich veilig, open, bijzonder, eerlijk en speciaal.

Menselijke dominantie komt vaak voor in de vorm van je stem opheffen, machtsvertoon, uitschelden, sadisme, ruziën, soms zelfs geweld, intimidatie en manipulatie

Zo groeit een kind in complete verwarring op, (mag niet van gedachte veranderen) het is nooit goed genoeg; waar het kind lijd, schatert de ouder van geluk. ze weten niks van goed of fout; ik kreeg een achterstand, mits het geweten. Ik kon niet relativeren, problemen anticiperen en voelde me compleet verloren mits misinterpetaties, zonder dat zij ook maar iets merkten; vaak gaat het goed tot de puberteit komt het kind zijn eigen mening en wil wilt, dan komt er weerstand het is levensgevaarlijk en voelt je onveilig, waar de ouders het als tegen hen in gaan ziet, probeert het kind wanhopig het nest te verlaten.. Bij pubers en adoscelenten begint dit voor de volksmond; samenleving en maatschappij pas naar boven te komen; als het desbetreffende persoon; ''gevaarlijk gedrag'' vertoont wat het is, is verwarring en zich niet gedraagt naar zijn leeftijd(er ouder uit ziet en niet meer lief is). Het mens is niet ''echt gevaarlijk'' maar voor andere, ouderen een aanslag op zijn en de ego en zelfbeeld. Het gedraagt zich zonder sociale normen en waarden, integriteit ontbreekt en is zich van geen kwaad bewust; het slachtoffer dus, het kind voelt zich waardeloos en is wanhopig opzoek naar betekenis. Het is goed van vertrouwen, geeft meer dan dat het heeft, geven en nemen, pleasen. Andere krijgen meer betekenis dan dat het voor zichzelf heeft. Het krijg onrust, de ego is gekrenkt, of word tevens een narcist. Narcisme, word letterlijk al eeuwen doorgegeven via mensen dat sneaky zijn, gedachten kronkels hebben en zich voorbeeldig willen uiten, als het even kan  door te gebruiken en misbruiken, willen scoren, met een select groepje mensen dat even bijzonder zijn(soortgenoten) Narcisten zien hen en elkaar als bijzondere mensen en zoeken soortgelijke(narcisten). Een narcistisch-slachtoffer hoeft niet per se gevaarlijk te zijn; maar door het ontbreken van geweten en sociale vaardigheden kunnen andere mensen het een aanslag op hun zelfbeeld vinden en gebaad, in onbegrip komen over dit desbetreffende persoon, (althans dat is hoe het voor mij voelde in mijn jeugd). Dit is wat mij is overkomen; met me vrienden, voordat ik psychosegevoelig werd. Mijn vrienden konden me niet polsen in de zin wat ze voor me waren en wat ik en hen zich voor elkaar betekenden. Ik was gestoord; ik was dood, kapot, moe, op... Tot het Universum mij vond en selecteerde(gevonden); mij ging helpen, mij opbouwde en steunde waar niemand anders dat deed. Het klinkt gek; maar ik had het anders niet overleefd. Gekker dan gek.. en dat is het ook.. Lol.

Vaak is het de behoefte naar aandacht; wat narcisten maakt, vanuit aandacht gaan ze je gebruiken en zoeken naar controle en macht. Ze testen je, ze plagen je en gaan steeds verder, tot ze de zekerheid krijgen om het ''ja woord'' of iemand te vertrouwen neemt. (breekt) Daarna gooien ze je weg als een vaatdoek dat de was in moet.. Verwoesting na destructie en het boeit ze geen fuck,

Het punt is; in relaties, godspaarme, zijn deze mensen gewoon toxic, giftig. Een relatie onder narcisten, kan heel gewoon zijn voor de buitenwereld, deze mensen doen er alles aan normaal te ogen voor de buitenwereld en leven zich uit als ware beulen binnen het gezin; dus als beide ouders narcistisch zijn dat had ik tevens ook, narcisme had de bovenhand; daar waar zij zich op hun gemak en veilig voelen, ligt het altijd aan de ander, mij of me broer; ik ben opgegroeid tussen sadisten, spreekwoordelijk uitgedrukte sadisten. Slachtofferrol, schuldgevoel, eisen, intimideren, chanteren, manipuleren voor liefde.. het waren gewoon grote kinderen hoe ze zich tentoonspreidde, ik weet wat ik was voor hun. Een kruk. nou goed. Ik weet niet beter, en wist niet beter. Maar ik doe me stinkende best, om, er samen uit te komen; begrijp me niet verkeerd dit is geen test of aanval of label, dat ik dit schrijf is puur omdat ik het ''wel'' goed wil doen, en daarbij zijn er vele van mij; dat dit ook zo hebben ervaren en ons doel is om; het goed te doen, met de rugzakken dat we hebben. Ik zeg altijd maar; ''we weten hoe het niet moet, dus we weten hoe het wel moet.''

Zodra het desbetreffende kind zijn eigen mening en feiten wilt ontwikkelen, vrij en los leven van de ouders wilt worden, gaat het fout; kinderen(pubers) kunnen zich heel fijn voelen in een narcistisch gezin, omdat eigenlijk narcisten; grote kinderen zijn, ze komen ook uit een narcistisch gezin, het gaat goed tot de pubertijd aan de deur staat. Als dit kind het zo wilt doen; goed, vrij, mening, ontwikkelen; gaan ze stampen en slaan je spreekwoordelijk helemaal verbaal kapot tot je al het vertrouwen en geloof in jezelf verliest en word wat hun ideaalbeeld, ''ze eisen voorbeeldig gedrag'' omdat ze zichzelf niet kennen, zeuren en betichten je om hun eigen kwalen, kunnen ze niemand anders kennen; kapot. Het nastreven van de illusie van een vriend, familielid kan enorm slopend zijn, ik hield van ze waar zij geen eens wisten hoe ze liefde uitte. Het werkt namelijk nooit; ik zelf, heb dit ondergaan binnen mijn familie en vrienden groep. Ze achten mij gestoord, waar ik gewoon kapot en moe was; daar kwam De Man Van De Wolken, en redde mij, mits zo ervaar ik dat. Ik denk en geloof, bijna, dat wat Hij zag, toen Hij zijn ogen op mij legde dat Het geeneens wist of zeker wist of Hij het wel goed zag. Zoooveel opgekropte emotie, leed, wonden dat nooit meer helen, gewoon een bak of put van ellende en kwelling, was ik voor me psychosegevoeligheid.

Met dit gezegd te hebben; snappen jullie mijn openlijke taal in mijn blog wat meer; het ziet er gek uit, het is gek; enneeee waarom nou weer? Omdat ik gek gemaakt ben door narcisten, foute vrienden, drugs... Ik ben gek, zogenaamd?

In mijn jeugd; kijk, een narcistisch gezin houdt vol, tot de kinderen pubers worden; dan zijn alle rapen gaar als je je eigen mening wilt ontwikkelen en van gedachte veranderd, kritiek en opmerkingen begint te geven, chanteren,; dan is het in ene allemaal fout en kom je er achter dat ze in werkelijkheid nooit van je hielden, maar wat je voor hun betekende; als kind. Volwassenen met narcistische ouders plegen regelmatig zelfmoord of gaan mee en op in de ziekelijke relaties; deze cijferen zich weg of hemelen zich juist omhoog, spannen samen, pleasen elkaar, gaslighte, manipuleren, spiegelen hun fouten en geven de ander de schuld. Ik cijferde me weg; ik was nooit thuis en het is de beste keuze (Dat ik iedere dag maakte) dat ik ooit gemaakt heb. Mijn vrienden hebben tevens; in mijn pubertijd mijn leven gered als ware helden en bazen dat ze voor mij waren. 

Ik genoot veel aanzien, status, reputatie.. Mijn voorkomen straalde macht en kracht uit, ik was sterk, slim ik had alles op een rijtje; maar thuis leek het net of ik in een horror-film aan kwam. Het was eng, koud en ik was constant bang, bang om eruit gepikt te worden, gepest en vernederd;  wat mij allemaal in me jeugd is gebeurd. Levenservaring genoeg!