De pijnlijke 3, dat menig mens ervaart dusdanig ivb met de schizo-tour dat zich rondom rondjes rondgaand beleefd zit hem in ''gevangenschap'', ''met hierarchie, autoriteiten leven'' ''achteruitgang''...

Dus ja, ik zit 4 jaar in opname vast, helaas.

Ik kan geen eigen leven maken, opbouwen.. Punt is: ''Ik weet niet of wat ik ervaar dusdanig schizofrenie is''... Er is wel tekenend; stemmen en van alles. Ja het is zeker wel schizofrenie.. Het verschil dat gemaakt word is dat om voor de ''nieuwe'' psychosegevoelige en vrije baan te maken. Ik werk samen met mijn stem..

Het volgende punt is; ''achteruitgang'' ja.. dat is de engste. Jezelf als dement of vergeetachtig ervaren.. daar waar je precies wist hoe en wat het is.

Het begon met enkel opnames.. vanuit daar is alles veranderd en begon mijn leven in de psychiatrie. Ik kwam in een wereld terecht waarin ik mij zelf niet kon vinden. Ik was veel bang, zwaar onzeker en onderkoeld vanuit een psychische burn-out, alles ging fout. Ik had geen idee wat ik in deze omgeving van geestelijk- gestoorde aan moest. Er uitkomen was een zware taak en was aan de orde van iedere dag. Ik wil weg, weg van hier en nooit meer terug komen.

Het leven leek mijn leven gepland te hebben en maakte plannen voor mij. Het lot werd mijn baas. Ik was ongekend ziek, psychisch en gestoord geworden. De drugs had mijn leven opgeëist en dit kon ik niet loslaten. Er waren een aantal waarschuwingen, schizo- affectief gezien en tevens vanuit de wonderen wereld dat wij dusdanig leven. Ik kreeg hulp van boven, maar nooit werd de vinger op de zere plek gelegd. Er waren tekens en boodschappen en daar kon ik geen gehoor aan geven.

Het leven stopte. Mijn leven stopte, beter gezegd. Ik werd gek, gek gemaakt van ongeluk, onwil en onschuld. Ik voedde mij met verkeerde gedachten en was een hacker wat dat betreft. ‘’Iemand met mijn leven’’ hoorde niet zo dusdanig te leven als beleefd werd.. Toen maakte ze me kapot en lieten me streven naar een verleden dat ik in acht hield.. Dat was en is de straf tot op heden. Geen idee wat ik moest, fout ingeschat en geen logische verbanden dat mij toegeëigend werden mits een teken van affectie..