Ooit hadden vrouwen waarde & betekenis voor me. Het was leuk, vrienden, vrouwen en lekker gezellig borrelen tot in de nachtelijke uurtjes.
De mens als in vrouwelijk & mannelijk is raar, voor me; ik was er in thuis. Mijn Stem doet er iets mee, waar ik heel onzeker en bang van wordt.
Het is als een relatie waar je van weg wilt lopen. Onder de mensen zijn, maar dan stemmen.

Deze beseffen van innerlijke kracht, macht en rust en vrede.. doet de zoekende ego, tot acceptatie, erkenning en alles wat je maar een naam kunt geven.. wonderen.. Mensen haten wat ze niet kunnen begrijpen..

Wanneer een man sterk genoeg is over vrouwen en vrienden heen te komen, wordt je een schietsschijf. Haat, kwaad, boos, angst.. Dan komt alle ellende. Ze willen je mee hun dal in slepen, omdat ze het zelf niet kunnen.

Ze zijn gebonden als verslaving, geketend aan elkaar.
Het is het spelletje en als je er niet aan mee doet of dat niet wilt, omdat je er even doorheen of gewoon boven uit stijgt. is het weer zo.. ''ja sorry, ben druk MANNN'' neppe mensen.

Dan ben je raar, tegendraads met jezelf.. misschien zelfs een watje of gewoon onaangenaam dat dit zo zich voortspeelt. NANANAN Jij bent raar je mag niet mee doen; allemaal primitief en raar. Iemand dat zich als ''persoon'' weet te onderwerpen aan hem of haar zelf voordat dit met de ''andere persoon'' bind vind ik eervol. in dit geval, werk, studie & andere concepten van onze wereld. Leren en keren. Mikke en krikke!

Eerst aan jezelf werken voordat je dit bij een ander gaat doen..